اثر 3 و 6 هفته تمرین هوازی بر تغییرات آپلین قلبی ناشی از دوزهای مختلف دوکسوروبیسین در موش های صحرایی نر

دوکسوروبیسین(dox)یک آنتراسایکلین آنتی بیوتیک است که به طور گسترده ای به عنوان یک عامل ضد سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، استفاده بالینی از dox به دلیل اثرات جانبی سمیت قلبی آن محدود شده است. مطالعات اندکی اثرات پیش درمانی فعالیت های ورزشی مزمن را در برابر سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین ارزیابی نموده اند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر 3 و 6 هفته تمرین هوازی بر تغییرات آپلین قلبی ناشی ازدوزهای مختلف دوکسوروبیسین در موش های صحرایی نر بود. 72 سر موش صحرایی نر با نژاد ویستار بطور تصادفی به گروه-های کنترل و تمرین 3 و 6 هفته ای تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت 54-25 دقیقه در روز با سرعت 20-15 متر در دقیقه، 5 جلسه در هفته و به مدت 3 و 6 هفته بود. در پایان دوره تمرینی موش های گروه های کنترل و تمرین 3 و 6 هفته ای مجدداً بطور تصادفی به زیر گروه های دوکسوروبیسین(mg/kg10 و mg/kg20) و سالین(9/0 درصد) تقسیم شدند. هر دو تزریق 24 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرین انجام شد و 24 ساعت پس از آن موش ها کشته شدند. سطوح آپلین قلبی و no از طریق روش الایزا و سطحmda از طریق روش تیوباربیتوریک اسید(tbars) اندازه گیری شدند. داده ها با روش آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی(hsd) در سطح 05/0 p? تحلیل شد. القای دوکسوروبیسین(10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم) منجر به عدم تعادل شاخص های اکسیدانتی/آنتی اکسیدانتی در قلب شد. 3 و 6 هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنادار آپلین، کاهش غیر معنادار mda و به ترتیب افزایش غیر معنادار و معنادار no در مقایسه با گروه کنترل+سالین شد. با وجود این، پس از 3 هفته تمرین هوازی و تزریق dox (10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم)، به ترتیب افزایش غیر معناداری در آپلین، کاهش غیر معنادار و معناداری در mda، افزایش غیر معناداری در no در مقایسه با گروه کنترل+دوکسوروبیسین 10 و یا 20 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شد. و همچنین، پس از 6 هفته تمرین هوازی و تزریق dox (10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم)، به ترتیب افزایش معناداری در آپلین، کاهش معناداری در mda، افزایش غیر معنادار و معناداری در no در مقایسه با گروه کنترل+دوکسوروبیسین 10 و یا 20 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شد. از سوی دیگر، تفاوت معناداری بین درمان با دوکسوروبیسین10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم تنها در سطح no پس از 6 هفته تمرین هوازی و سطح mda پس از 3 هفته تمرین هوازی وجود داشت. نتایج پیشنهاد می کند که حفاظت قلبی ناشی از تمرین ورزشی مزمن در موش های درمان شده با dox، با مهار استرس اکسایشی و تنظیم افزایشی دفاع آنتی اکسیدانتی مرتبط می باشد.